In 1794 bouwde illegale whiskystokers aan de zuid-zijde van het eiland in het dorpje Ardbeg een illegale stokerij en in 1815 is toen de legale distilleerderij geopend. Ardbeg is tussen 1981 en 1989 voor verbouwingen gesloten geweest. De moutvloer werd toen ook niet meer gebruikt en Ardbeg betrekt het mout nu van buurman Port Ellen. Deze mout is nog steeds het meest turfhoudend van het eiland. In 1996 is de Ardbeg weer gesloten maar in 1997 door de huidige eigenaar geopend onder leiding van manager Stuart Thomson, die zijn sporen bij Glenmorangie reeds verdiend had als mash man. In het stillhouse van Ardbeg staan één wash still en één spirit still, die met stoom verwarmd worden. De stills zijn bijna even groot, bij andere distilleerderijen zijn de spirit stills meestal kleiner dan de washstills en de stillman van Ardbeg moet eerst tweemaal een eerste distillaat distilleren om de spirit geheel te kunnen vullen. Kenmerkend en uniek in de whisky industrie is de "purifier" op de distilleerketels van Ardbeg. De lichtere, pure en verfijnde alcoholen gaan via de bovenzijde van de distilleerketel. De zwaardere en minder verfijnde daarentegen, worden via deze purifier aan de onderkant van de pijp afgetapt. Op deze manier komen alleen de fijnste, zachtste en meest pure alcoholen in het eind-distillaat. De rijping van de new spirit van Ardbeg vindt plaats op nieuwe en refill bourbon vaten. Het water om te brouwen komt via een pijpleiding uit een meertje Loch Uigeadail geheten. De nieuwe eigenaar zal de productie van Ardbeg uitsluitend als non chill-filtered single malt op de markt brengen.

(Tekst: van Zuylen)